Rok 2025 w Kielcach będzie poświęcony Edmundowi Niziurskiemu
Edmund Niziurski, nazywany klasykiem literatury młodzieżowej, urodził się 10 lipca 1925 r. w Kielcach w rodzinie urzędniczej. Naukę w Gimnazjum im. Jana Śniadeckiego w Kielcach przerwała wojna. Został wraz z rodziną ewakuowany na Węgry, gdzie uczył się w gimnazjum polskim dla uchodźców. Do Polski wrócił w 1940 roku. Pracował jako robotnik w Hucie „Ludwików” i praktykant rolny
w majątku Jeleniec pod Ostrowcem Świętokrzyskim. Uczył się na tajnych kompletach w Ostrowcu.
W 1943 roku zdał egzamin maturalny i rozpoczął studia prawnicze na tajnych kompletach w Jeleńcu. Po wojnie, podjął studia, a w 1952 r. przeprowadził się do Warszawy. Z uwagi na wielki sentyment do Kielc i okolic, akcję wielu swoich książek umieszczał właśnie w tym mieście albo w regionie świętokrzyskim. Na przykład: Niekłaj
z „Awantury w Niekłaju” to Kielce, a Wilczków z „Księgi urwisów” to podkielecki Zajączków. Wątek ten został również wykorzystany w twórczości dla dorosłych np. akcja powieści „Salon wytrzeźwień” (1964) rozgrywa się w Kielcach, podobnie jak „Eminencje i bałłabancje” (1974).
W 1954 r. została opublikowana jego pierwsza książka – słynna „Księga urwisów”, a ostatnia ukazała się w 2001 r. W swojej prawie pięćdziesięcioletniej karierze literackiej Edmund Niziurski opublikował 26 powieści, jeden zbiór reportaży i osiem zbiorów opowiadań. Dodatkowo osiem opowiadań ukazało się w formie samoistnej wydawniczo, dwa zostały współwydane, a jedno wydano razem z powieścią. Łącznie w latach 1951–2013 dzieła te miały 251 wydań. Twórczość Niziurskiego dla dorosłych to zaledwie 10 tytułów, które miały łącznie 20 wydań i stanowią ok. 8% calego dorobku. Nie dziwi więc fakt, że w obiegu czytelniczym twórca ten jest znany jako autor dziecięco-młodzieżowy, skoro utwory przeznaczone dla tej grupy odbiorców miały aż 231 wydań.
